Μαρία Γαβαλά

ΜΑΡΙΑ ΓΑΒΑΛΑ

Κείμενα για τον κινηματογράφο

A still from the film "Dahomey" (2024) by Mati Diop

Για την ταινία «Dahomey» (2024), της Mati Diop

04/11/2024

Ξαναβλέποντας τις «Τρεις γυναίκες» (1977) του Robert Altman, με το μάτι του 2023

2023

Για το «Μπλε καφτάνι» (Le Bleu du caftan)

της Maryam Touzani | 2022

Για το «Saint Omer»

της Alice Diop | 2022

Για το «Τυχερό αστέρι» (Broker)

του Hirokazu Kore-eda | 2022

Για το «R.M.N.»

του Cristian Mungiu | 2022

To χάρισμα κι η ώρα η καλή, η ευτυχής σύμπτωση – για το «Η ιστορία μιας μυθιστοριογράφου»

του Χονγκ Σανγκ-σου | 2022

Κινηματογραφώντας την καταστροφή και τη διάσωση

Aπό τον κατάλογο του 63ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης | 2022

Η «Καλόγρια» του Ντιντερό στο σινεμά

2022

Σχόλιο για την ταινία «Η Αλίκη στις πόλεις»

του Wim Wenders | 1974

Σχόλιο για το «Ingeborg Holm»

του Victor Sjöström | 1913

Σχόλιο για το «Νέμεσις»

του Fritz Lang | 1936

Σχόλιο για το «Old joy»

της Kelly Reichardt | 2006

Διαχρονικές αλήθειες και εμβόλιμα ψεύδη – σχόλιο για την ταινία «Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Liberty Valance»

του John Ford | 1962

Σχόλιο για την ταινία «Το γόνατο της Κλαίρης»

του Éric Rohmer | 1970

Στην κρυψώνα του έρωτα ή το τέλος της μοναξιάς – σχόλιο για την «Πράσινη αχτίδα»

του Éric Rohmer |1986

Ο φιλόσοφος και ο ποιητής – σχόλιο για το «Η Πωλίν στην πλαζ»

του Éric Rohmer | 1982

Κινηματογράφος και πολιτική: δύο ταινίες με τον Fabrice Luchini

2022

Ένας κινηματογραφικός σταθμός – για το «Μυριέλ ή ο χρόνος μιας επιστροφής»

του Alain Resnais | 1963

Περί ερωτικών ορέξεων και ηθών: από τη βουλιμική Αϊντέ στην ανορεξική Λενά – για δύο ταινίες του Éric Rohmer

2022

Η ζωή είναι όνειρο ή χωρίς όνειρα δεν υπάρχει ζωή; – για την ταινία «Céline et Julie vont en bateau»

του Jacques Rivette | 1974

Η απόφαση της πλειοψηφίας – για την ταινία «Η ιστορία της Αντέλ Ουγκό»

του François Truffaut | 1975

Έρως – πόλεμος – για το «Je t’aime moi non plus» (1976) του Σερζ Γκένσμπουργκ

28/01/2022

Τα αινιγματικά πρόσωπα – σχόλιο για δύο ταινίες της Ανιές Βαρντά

28/01/2022

Senso: Μεταξύ θεού τε και θνητού – για το «Senso» (1954) του Λουκίνο Βισκόντι

27/01/2022

Η αντίπερα όχθη της εφηβείας και το άνθος της μοναξιάς – για την ταινία «Πού είναι το σπίτι του φίλου μου;» (1987) του Αμπάς Κιαροστάμι

27/01/2022

Πώς να ζήσει κανείς αν δεν θέλει να πεθάνει. Η ιστορία του Φραντς Μπίμπερκοπφ

27/01/2022

«Η νύφη του Γκλόμνταλ» (1925) του Carl Dreyer: μια ταινία για την ανθρώπινη στενοκεφαλιά και μισαλλοδοξία

26/01/2022

Η στρατηγική του θηρίου – για την ταινία «Λεβιάθαν» (2014) του Αντρέι Σβιάγκιντσεφ.

26/01/2022

Το αίμα ενός ποιητή – για την ταινία «Boy meets girl» (1984) του Λεός Καράξ

26/01/2022

Για το «Rien à foutre»

των Emmanuel Marre & Julie Lecoustre | 2021

«Το τανγκό του Σατανά»: σχόλιο για το μυθιστόρημα του Laszlo Krasznahorkai και για την ταινία του Bela Tarr

16/03/2021

Για τη «Μικρή μαμά» (Petite Maman, 2021) της Σελίν Σιαμά

28/01/2021

Διασχίζοντας τη σύγχρονη Κίνα με οδηγούς τον σκηνοθέτη Jia Zhang-ke και την ηθοποιό-μούσα του Zhao Tao

30/01/2020

Για το «First cow»

της Kelly Reichardt | 2020

Θα μπορούσε να είναι, αλλά είναι; – για τον «Εξαφανισμένο» (Madre, 2019) του Ροντρίγκο Σορογκόγιεν

28/01/2019

Ένας Αμερικάνος φίλος – σχόλιο για την ταινία «Richard Jewell» (2019) του Clint Eastwood

28/01/2019

Το ξυράφι και το βελόνι – για την ταινία «Η πόλη της θλίψης» (A city of sadness, 1989) του Χου Χσιάο-χσιεν

01/04/2018

Σχόλια πάνω στο έργο της Αθηνάς-Ραχήλ Τσαγγάρη

01/04/2018

Ταινίες που μπορούν να κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη

23/03/2018